Als vierdejaars Ecologische Pedagogiek studente ben ik aan het afstuderen bij ‘Maatwerk bij Verlies’. Ik doe dit door onderzoek te doen naar een systemisch aanpak bij rouw en verlies bij echtscheiding. Met als doel om een workshop te gaan ontwikkelen voor professionals (jeugdhulpverleners) over; ‘Systemisch werken in de wereld van rouw en verlies bij (echt)scheiding’.
De actualiteit is dat ‘Meer kinderen verliezen een ouder door (echt)scheiding dan door overlijden’ (Pag.198. Keirse, 2002). Cijfers wijzen (helaas) deze ‘harde’ werkelijkheid uit. Volgens het CBS (2019), waren er in 2018, 30.267 minderjarige kinderen betrokken bij een echtscheiding van hun ouders.
In deze hectische en onrustige tijd, gaat het afstuderen ook gewoon door. Om de kwaliteit van het product te vergroten zal er gezien de actualiteit en de vraag uit de praktijk, binnen de wereld van rouw en verlies, de workshop gespecialiseerd zijn op het systeemgericht werken bij (echt)scheiding.
Het doel van het ontwikkelen van een workshop zal zijn om het welzijn van kinderen te bevorderen die te maken hebben met rouw en verlies door (echt)scheiding. Daarnaast om jeugdhulpverleners bewust te laten worden van de impact en/of mogelijkheden van het systeem bij de rouw en het verlies door (echt)scheiding.
Vorige maand nam ik een aantal enquêtes af onder rouwdeskundige. Dat zorgde voor heldere en nuttige informatie, waar onder andere 75% van de respondenten aangeven systeemgericht te werken binnen hun werkzaamheden.
Afgelopen periode sprak ik een aantal Systeemtherapeuten die vooral aangaven om voldoende aandacht te hebben voor de rouw en verlies van ouders en het ex-partnerschap te scheiden van het ouderschap in de gesprekken.Daarnaast zal ik (vandaag) ervaringsdeskundigen spreken, zij die in hun kinderjaren een (echt)scheiding hebben meegemaakt en jeugdhulpverleners willen meegeven. Tot slot zal er nog een enquête uitgezet worden onder jeugdhulpverleners.
Via mijn theoretisch en praktisch onderzoek hoop ik naar een mooi eindproduct toe te werken.