Als verlies- en rouwtherapeut, evenals speltherapeut, heb ik vaak gezien hoe moeilijk het kan zijn voor kinderen, jongeren en volwassenen om met verlies en rouw om te gaan. In de zoektocht naar innovatieve en effectieve manieren om deze emoties te verwerken, is een onverwachte bondgenoot opgedoken: video games. De zogenaamde “death positive” video games bieden een unieke en krachtige manier om de concepten van dood en rouw te verkennen en te begrijpen.

Wat zijn Death Positive Video Games?

Death positive video games zijn spellen die expliciet de thema’s van dood, verlies en rouw behandelen. Ze bieden spelers de mogelijkheid om in een veilige, gecontroleerde omgeving te reflecteren op de eindigheid van het leven en de emoties die gepaard gaan met het verlies van een dierbare. In tegenstelling tot veel traditionele video games, waar de dood vaak wordt gezien als een obstakel of straf, richten deze spellen zich op de emotionele en spirituele aspecten van het einde van het leven.

Waarom zijn deze spellen belangrijk?

  1. Normaliseren van Gesprekken over Dood: In veel culturen is praten over de dood een taboe. Death positive video games doorbreken deze stilte door spelers op een natuurlijke en interactieve manier met het thema te confronteren. Dit kan helpen om het onderwerp dood minder eng en meer bespreekbaar te maken.
  2. Emotionele Verwerking: Door middel van interactieve storytelling kunnen spelers hun eigen ervaringen met verlies en rouw verkennen. Deze spellen bieden vaak scenarios die spelers uitdagen om na te denken over hun eigen gevoelens en reacties, wat kan bijdragen aan emotionele verwerking en heling.
  3. Empathie en Begrip: Veel van deze spellen zijn ontworpen om spelers in de schoenen van anderen te plaatsen, waardoor ze een dieper begrip en empathie ontwikkelen voor degenen die rouwen. Dit kan bijzonder nuttig zijn voor jongeren, die misschien nog niet de emotionele vaardigheden hebben om volledig te begrijpen wat verlies en rouw voor anderen betekenen.

Voorbeelden van impactvolle Death Positive Games

1. “That Dragon, Cancer”: Dit spel is een interactieve autobiografie van een familie die hun jonge zoon verliest aan kanker. Het spel biedt een diep emotionele reis door hun ervaringen van hoop, verlies en liefde. Voor spelers kan dit een krachtig middel zijn om de complexiteit van rouw te begrijpen en te voelen.

2. “Spiritfarer”: In dit spel nemen spelers de rol aan van een veerman die zielen begeleidt naar het hiernamaals. Door interactie met verschillende personages en hun unieke verhalen, leren spelers over de diverse manieren waarop mensen met verlies omgaan en de betekenis van afscheid.

3. “What Remains of Edith Finch”: Dit spel verkent de verhalen van verschillende leden van de Finch-familie, die allemaal op jonge leeftijd sterven. Het spel biedt een unieke perspectief op familiegeschiedenis en de onvermijdelijkheid van de dood, waardoor spelers kunnen reflecteren op hun eigen familiebanden en verliezen.

Hoe kunnen deze spellen gebruikt worden in therapie?

Als therapeuten kunnen we deze spellen op verschillende manieren integreren in onze praktijk:

  1. Gespreksstarters: Gebruik scenes of thema’s uit de spellen om gesprekken over verlies en rouw te starten. Dit kan vooral nuttig zijn voor cliënten die moeite hebben om hun gevoelens onder woorden te brengen.
  2. Emotionele Catharsis: Het spelen van deze spellen kan een veilige manier bieden voor cliënten om diepgewortelde emoties te uiten en te verwerken.
  3. Educatieve Tools: Voor jongere cliënten kunnen deze spellen dienen als educatieve middelen om hen te leren over dood en rouw op een manier die voor hen begrijpelijk en toegankelijk is.

Conclusie

Death positive video games bieden een innovatieve en krachtige manier om de thema’s van dood en rouw te verkennen. Ze kunnen helpen bij het normaliseren van gesprekken over de dood, het bevorderen van emotionele verwerking en het ontwikkelen van empathie. Door deze spellen te integreren in therapie, kunnen we nieuwe wegen openen voor heling en begrip bij kinderen, jongeren en volwassenen die met verlies te maken hebben. Als therapeuten kunnen we deze digitale hulpmiddelen omarmen als waardevolle toevoegingen aan onze traditionele benaderingen van rouwbegeleiding en emotionele ondersteuning.