Sinds begin deze maand ben ik als rouw- en speltherapeut betrokken bij twee Internationale Taalklassen van een basisschool in Zeist. De leerlingen in deze klassen komen uit alle werelddelen en kunnen al veel meegemaakt hebben in hun leven. De leerlingen zijn tussen de 7 en 12 jaar oud en spreken nog nauwelijks of geen Nederlands. In mijn contact met deze kinderen zet ik vooral speltherapie in. Aangezien speltherapie een ervaringsgerichte aanpak kent en niet talig is sluit deze goed aan op deze doelgroep.
Processen activeren
In speltherapie wordt een kind gestimuleerd om te spelen met verschillende materialen en objecten, zoals speelgoed, verf en klei. Ook kunnen er rollenspellen worden gedaan. De bedoeling is dat het kind op een speelse en non-verbale manier emoties en gevoelens kan uiten en kan experimenteren met nieuw gedrag.
Het ervaringsgericht werken helpt om lichaamssensaties en emoties, die bij trauma vaak vermeden worden, met hele kleine stapjes gewaar te worden, toe te laten, uit te drukken en te reguleren. Het handelen in de vaktherapie heeft een constructieve en interactieve insteek. Er ontstaat ruimte om andere manieren van handelen uit te proberen en los te komen van onbewuste patronen die gezond functioneren belemmeren.
Door samen met de therapeut vanuit een ander perspectief iets te bekijken kun je je bewust worden van patronen in het eigen functioneren en kun je daar een andere betekenis aan toekennen (bron: Traumanet)
Meer informatie over de werking van speltherapie lees je ook hier op de website van de NVVS.